Deze beelden vond ik onlangs op Youtube: het betreft een wrakingszitting in Rb ZWB in 2014 in een zaak van een belastingweigeraar. Voor zover ik kan zien is het materiaal echt. Het geeft inzicht in het perspectief van een burger, die de legitimiteit van belastingen ter discussie stelt, en biedt een sfeerimpressie van hoe zo’n zitting dan verloopt. Het is pijnlijk om te zien.
Veel van de libertarische argumenten tegen belastingheffing passeren de revue. Ik laat het aan belanghebbende om deze te presenteren. Het verhaal snijdt vanuit juridisch optiek geen hout, maar is wel met zorg opgebouwd en duidelijk zeer oprecht. Dat deze zitting is opgenomen heeft naar mijn idee meerwaarde – al vraag ik me af of de rechters destijds voor ogen hadden dat ze ruim 4 jaar later op Artikel104.nl zouden staan… Dat is een van de nadelen van filmen in de rechtszaal: je weet nooit waar het materiaal terecht komt.
Bron: Vitalifeiten.
Opnames bij de zitting
Naast de inhoudelijke analyse, is het interessant om te zien hoe belanghebbende de zitting gebruikt voor propaganda-doeleinden. Terecht merkt de rechter op dat dát niet de bedoeling is. Tegenwoordig is het erg makkelijk om (desnoods stiekem – dat is in casu niet het geval, zie ca. na 14 min) dingen te filmen of op te nemen. Verbieden helpt niet want de pakkans is te klein. De wetenschap dat e.e.a. voor het nageslacht wordt vastgelegd kan “zeepkistpleidooien” in de hand werken. Geen goede zaak! Voorts is het niet chique hoe twee medewerkers van de Belastingdienst na afloop van de zitting agressief achtervolgd worden met de camera (ca. na 25 min). Dat was helemaal nergens voor nodig en – gegeven de context – ook heel raar. Het hele punt van een rechtsstaat is dat je in alle rust en ten overstaan van de rechter geschillen kunt beslechten, zonder elkaar lastig te vallen op straat. Hoe verhit een fiscale discussie ook raakt: zo gaan we niet met elkaar om.
Uitkomst
Enfin, het wrakingsverzoek is afgewezen (hier). Mij is niet duidelijk hoe deze kwestie uiteindelijk is afgelopen.
*****
Foto: Sprogz via Flickr.com – Creative Commons licentie.
In Noord-Amerika bestaat dit soort ‘tax protesting’ al wat langer; het hangt sterk samen met de Sovereign Citizen-beweging. Daar is overigens een hele industrie ontwikkeld met dergelijke nonsens-argumenten; in de Canadese zaak Meads v Meads worden veel voorbeelden gegeven (al zijn de meesten helaas niet fiscaal). In Nederland begint dit nu ook door te dringen, aan zowel deze rechts-libertarische als links-activistische randgroepen (bijvoorbeeld de groep rond Luca van Dinter). Als iemand die het vrij belangrijk vindt dat het publiek een niet al te vertekend beeld heeft van het recht, ben ik er geen voorstander van.