Iemand wees me vandaag op deze geweldige documentaire van de BBC. Het gaat over een dorpje in Wales, waar de plaatselijke middenstand besluit om – net als de grote jongens – “offshore” te gaan middels een belastingparadijs en een Nederlandse brievenbus.

De documentaire geeft een aardig beeld van de realiteit achter tax planning. Voor de technisch uitwerking van de structuur (een traditionele “Dutch sandwich”) verwijs ik naar de documentaire. De echte meerwaarde van deze rapportage is echter de inkijk in hoe “gewone mensen” tax planning door multinationals ervaren. Met name het bezoekje aan een Nederlands trustkantoor is veelzeggend. “Belasting is een keuze,” zegt één van de medewerkers aldaar. De wetgever maakt immers wetten met allerlei sluiproutes en mazen, en het is aan de mensen om te kiezen hoe hiermee om te gaan. Belasting betalen is voor de dommen, toch?

Dit staat in schril contrast met het morele handenwringen van een aantal van de dorpelingen. Want stel dat hun structuur werkt, zijn ze dan niet even erg als de multinationals?

Een belangrijk thema in deze documentaire is eerlijke concurrentie. Ik denk zelfs dat fair competition hier belangrijker is dan fair share. De woede over de concurrentieverstoring ten opzicht van het MKB-segment is enorm. Dat lijkt mij terecht. Ik denk overigens niet dat we een Nederland een vergelijkbare actie kunnen verwachten, maar je weet het maar nooit. De publieke verontwaardiging bij ons is in elk geval hetzelfde als in Wales. Dat blijkt wel uit de discussie over de Starbucks-casus.

Ik begrijp dat e.e.a. zal worden uitgeprocedeerd in het Verenigd Koninkrijk. Ik duim voor het dorpje! Wordt vervolgd…

***

Foto door Oliver Trucle via Flickr.com (Creative Commons, licentie).